Połowa 2012 r. – Inicjatywa restytucji Związku Zawodowego Muzyków

Październik 2012 r. – zawiązała się grupa robocza w składzie Piotr Dubiel, Wojciech Konikiewicz, Tomasz Lipiński, Ryszard Wojciul, zmierzająca do formalnej reaktywacji ZZM RP, konsultacje prawne oraz rozpropagowanie idei za pośrednictwem mediów i portalu społecznościowego Facebook

Styczeń 2013 r. – grupa ZZM RP na portalu Facebook osiągnęła 7500 osób. Obecnie ilość członków wirtualnej Grupy ZZM przekracza 13000.

15 stycznia 2013 r. – w siedzibie Stowarzyszenia Autorów ZAiKS odbyło się otwarte zebranie, na którym poddano dyskusji sytuację społeczną i prawną muzyków, oraz kondycję polskiego rynku muzycznego. Kluczowe problemy koncentrują się wokół trzech obszarów: 1. zaopatrzenia emerytalnego i socjalnego muzyków; 2. sytuacji polskiej muzyki w radio; 3. ochrony rynku koncertowego a także ochrony indywidualnych interesów pojedynczych artystów. Podczas zebrania została powołana grupa założycielska, z której następnie wyłonił się komitet założycielski Związku.

28 lutego 2013 r. – Zebranie założycielskie w siedzibie ZAiKS w Warszawie. W skład komitetu weszli muzycy o niekwestionowanym dorobku artystycznym i pozycji na rynku, w szczególności: Krystyna Prońko, Wanda Kwietniewska, Tomasz Lipiński, Wojciech Konikiewicz, Mieczysław Jurecki, Robert Chojnacki. Przyjęte przez muzyków cele statutowe Związku to:

1. reprezentacja i obrona godności swoich członków,
2. obrona interesów zawodowych, materialnych i socjalnych członków Związku,
3. obrona praw pracowniczych w zakresie wykonywanej pracy zawodowej, statusu materialnego, bezpieczeństwa i higieny pracy,
4. prezentowanie stanowiska wobec organów administracji publicznej i innych organizacji,
5. kształtowanie etyki i godności zawodowej muzyków oraz ochrona tych wartości,
6. realizacja innych zadań wynikających z przepisów o związkach zawodowych, z prawa pracy i ratyfikowanych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy.

21 marca 2013 r. – złożenie wniosku o rejestrację ZZM RP w KRS

23 kwietnia 2013 r. – sąd rejestrowy w drodze postanowienia wezwał wnioskodawców do „usunięcia przeszkody do dokonania wpisu poprzez złożenie dokumentów potwierdzających prawo członków Komitetu Założycielskiego związku do utworzenia organizacji zatem do wykazania, że są pracownikami (bez względu na podstawę stosunku pracy), członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub wykonują pracę na podstawie umowy agencyjnej (jeśli nie są pracodawcami) i wykonywana przez nich praca polega na działalności muzycznej” . Powyższe postanowienie referendarza sądowego zostało zaskarżone, jednak sąd powołując się na art. 39822 k.p.c. odrzucił skargę wskazując, że „przedmiotowe postanowienie nie jest postanowieniem co do istoty sprawy, postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie jak również nie zostało wymienione w ww. przepisie jako zaskarżalne”.

13 września 2013 r. – sąd rejonowy zakończył postępowanie w I instancji oddalając wniosek o rejestrację wskazując, że „wnioskodawca nie złożył dokumentów stanowiących konieczną przesłankę do tworzenia związku zawodowego zgodnie z obowiązującymi przepisami” – jedyną podstawą tego rozstrzygnięcia był art. 2 ust. 1 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. Muzycy niezwłocznie złożyli apelację.

11 kwietnia 2014 r. – Rozprawa apelacyjna w Sądzie Okręgowym w Lublinie w dniu Muzyków reprezentowało dwóch wybitnych adwokatów – prof. D. Dudek i mec. H. Konarzewski, którzy zaproponowali wystąpienie z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego w kwestii zgodności z ustawą zasadniczą art. 2 ustawy o związkach zawodowych. Ogłoszenie postanowienia odbyło się tydzień później.

25 kwietnia 2014 r. – ogłoszenie postanowienia Sądu Okręgowego – sąd uwzględnił wniosek pełnomocnika wnioskodawcy. Sprawa wolności koalicji w kontekście Konstytucji i ustawy o związkach zawodowych trafiła do TK.

2 czerwca 2015 r. – Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie K 1/13 (Dz.U. 2015, poz. 791) z wniosku Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych o zbadanie zgodności art. 2 ust. 1, 2 i 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, ze zm.) z art. 12 i art. 59 ust. 1 Konstytucji oraz art. 2 Konwencji (nr 87) dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, przyjętej w San Francisco dnia 9 lipca 1948 r. (Dz.U. 1958, nr 29, poz. 125). Zgodnie z wyrokiem: 1. Art. 1. Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 167) w zakresie, w jakim ogranicza wolność tworzenia i wstępowania do związków zawodowych osobom wykonującym pracę zarobkową niewymienionym w tym przepisie, jest niezgodny z art. 59 ust. 1 w związku z art. 12 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Art. 2 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 59 ust. 1 w związku z art. 12 Konstytucji. 3. Art. 2 ust. 5 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 59 ust. 1 w związku z art. 12 Konstytucji oraz z art. 2 Konwencji (nr 87) dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, przyjętej w San Francisco dnia 9 lipca 1948 r. (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 125).